Chrześcijaństwo dotarło tu ok. 900 r. za sprawą Osława, ucznia św. Cyryla i Metodego. Sam Kietrz należał do posiadłości biskupich w Ołomuńcu i to na długo przed rządami bpa ołomunieckiego Brunona (1245-1281). Sam biskup Brunon często zamieszkiwał w Kietrzu, wystawiał dokumenty i miał kapelana Jana z Kietrza, który później został proboszczem Kietrza i kanonikiem kapituły w Kromeriż. Po wojnach śląskich tereny kietrzańskie zostały zaanektowane przez Prusy, chociaż kościelnie zostały w ramach archidiecezji ołomunieckiej do roku 1945, kiedy tereny te zostały włączone do diecezji opolskiej. Pierwszy kościół powstał w 1266 r. na koszt bpa Brunona, a parafia obejmowała terytorium Kietrza, Tłustomostów i Gródczanek. Po najeździe wojsk husyckich w 1428 r. zniszczony został pierwszy kościół (który stoi na miejscu dzisiejszego kościółka św. Krzyża). Dzisiejszy kościół parafialny, na obecnym miejscu został wybudowany w 1428 r., wielokrotnie ulegał zniszczeniu przez pożary, poszerzony. Obecny kościół został odbudowany w latach 1720-22. Ponieważ parafia należała do biskupów Ołomuńca, w czasie Reformacji zostały przy wyznaniu katolickim, chociaż Ewangelicy wybudowali sobie swój kościół, zniszczony przez wojnę w 1945 r. i odgruzowany. Z par. Kietrz wyodrębniono par.Tłustomosty, obsługiwaną duszpastersko przez proboszcza z Makowa. Odłączono wioskę Gródczanki i przyłączono do par. Pietrowice Wlk. Kościół pw. św. Krzyża na starym cmentarzu był początkowo kościołem cmentarnym, następnie gimnazjalnym. Zbudowany w 1783 r. w stylu barokowym, odbudowany po pożarze 1840 r. i po zniszczeniach II wojny światowej w 1963-65.Kościół św. Trzech Króli w Kietrzu zbudowany w 1928/29 przez Zgromadzenie SS. Franciszkanek Misjonarek Maryi.